یوقتایی....

یه موقع هایی هم هست که بعضی حرفا تو کت آدم نمیره. بخصوص حرف اون آدمایی که برا دیگران خوب راهنمایی و مشاوره میدن اما موقع خودشون که برسه تو رفتار خودشون برعکس حرفاشون عمل میکنن. و همیشه هم که به نظر خودشون حق دارن. بگذریم. چند روزه کامل تو خونه ام البته به جز دیروز صبح که چند دقیقه تا داروخونه رفتم و زود برگشتم. فکر کنم تهش کرونا دلش واسه من بسوزه بی‌خیال شه بره. تصمیم دارم برم اصفهان. اما کی و با چی هنوز نمیدونم. کارم که فعلا نمیه تعطیله. فردا اگه بتونم برم محل کارم دفترچمو بردارم. نیازش دارم. اذن شد. چه صداش قشنگه. دلم روشنه به اینکه به زودی کرونا جمع میشه و همه چیز به حالت عادی برمیگرده. من همیشه از گرمای ظهر تابستون بدم میومد اما الان که کرونا اومده دلم میخواد کشور وارد همون دمای ظهر تابستون بشه. همون وقتایی که ماشین انقدر داغ شده که نمیشه سوارش شد.